Καλώς ορίσατε

Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2014

Μικροϋφαντική...

 
Μια καταπληκτική τεχνική για την κατασκευή κοσμημάτων παρακολούθησα πριν λίγες ημέρες σε ένα σεμινάριο...Η τεχνική της υφαντικής... σε μικροσκοπικούς όμως αργαλειούς,αυτοσχέδιους,που στήνονται μόνο για το συγκεκριμένο κόσμημα και ξεκαλουπώνονται μαζί με αυτό....Ο αργαλειός στήνεται πάνω σε μακετόχαρτο,με βάση ένα σχέδιο(πατρόν) και χρησιμοποιώντας καρφίτσες για να <<ρίξουμε>> τα στημόνια!!!!Η δασκάλα μας είπε πως τη συγκεκριμένη τεχνική χρησιμοποιούσαν οι Ινδιάνοι για τα κοσμήματά τους...Οι χάντρες σε όλα αυτά τα κοσμήματα συνηγορούν για του λόγου το αληθές!!!
Μετά το στήσιμο του αργαλειού,το <<ρίξιμο>> των στημονιών και το πέρασμα των χαντρών μέσα στο στημόνι αρχίζει η ύφανση...Οι κλωστές που χρησιμοποιήσαμε ήταν βαμβακερές,αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ό,τι άλλο φανταστείτε...
Για όσους ξέρουν την υφαντική η τεχνική αυτή δεν έχει μεγάλες δυσκολίες...
Για όσους δεν την ξέρουν φαντάζει κάπως δυσκολότερη μέχρι να μπουν στο νόημα της ύφανσης...
...τα κοσμήματα που δημιουργούνται με αυτό τον τρόπο είναι πραγματικά φανταστικά...Η δασκάλα μας(Νατάσα Φωκιανίδου) είναι  καλλιτέχνης...
...για το περιλαίμιο μπορούσαμε να βάλουμε χάντρες(μία ή περισσότερες σειρές) ή φεστόνι-όπως έβαλα κι εγώ...

...η τεχνική του φεστονιού στηρίζεται επίσης στην υφαντική...Είναι σα να υφαίνεις έχοντας μόνο δύο στημόνια!!!...
...αν και το πρώτο μου (το σχέδιο που μας δόθηκε στο σεμινάριο)...μου άρεσε πολύ...
...και στην κόρη μου...ακόμη περισσότερο....
Στη διεύθυνση http://www.flickr.com/photos/natasa22455/ μπορείτε να δείτε τις δυνατότητες που έχει η καταπληκτική αυτή τεχνική...Σε όσους ασχοληθούν εύχομαι καλή υπομονή ...Το αποτέλεσμα θα ανταμείψει τους κόπους τους...

Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014

Καλημέρα και σήμερα...


...και καλώς ήλθατε στον γεμάτο χρώματα κόσμο μου...Πολλές φορές σκέφτομαι πως ο Θεός όρισε τούτο τον τόπο σαν τόπο μου γιατί είμαι από τη φύση μου άνθρωπος βαρύς,κλειστός και γεμάτος λογισμούς που θα μπορούσαν να με τρελάνουν...Όμως όλο το βάρος μέσα μου μπορεί γρήγορα να ελαφρώσει ρίχνοντας μια ματιά έξω από το παράθυρό μου....Η Άνοιξη ήρθε πρώιμα και φέτος....Παρόλο που ο λογισμός μου λέει πως αυτό είναι αφύσικο,η καρδιά μου την υποδέχεται με ανοιχτές αγκάλες....Στο ανθισμένο δεντρολίβανο που γέμισε μέλισσες κουρσάρους...να το τρυγούν...Και στα λουλούδια της αμυγδαλιάς που σκορπούν την ευωδιά τους απλόχερα...
 ...στους βολβούς που ξεπρόβαλαν το χρωματιστό κεφαλάκι τους μέσα από το χώμα...
 ...κι άρχισαν να κεντούν με χρώματα λαμπερά τα ρουχαλάκια τους...
...στο βαθύ φούξια της μολόχας...
...στο πρώτο τριανταφυλλάκι της γλάστρας μου...
...στην τελειότητα των λουλουδιών της τσιτόνιας....
...και στο βαθυκίτρινο των ταπεινών αγριολούλουδων...
...ουπς!!!Που βρέθηκε αυτός εδώ!!!!Και επί τη ευκαιρία...να σας συστήσω...Ο νέος γατούλης του σπιτιού...Ήρθε...μόνος του...Μπήκε κρυφά στο αυτοκίνητο ενώ περίμενα έξω από το σχολείο να παραλάβω τα παιδιά μου και βγήκε σαν κύριος που μας ήξερε χρόνια...Είναι γατούλης από...σπίτι αφού φορούσε λουράκι με κουδουνάκι!!!Όσο κι αν ρωτήσαμε όμως κανείς δεν ήξερε σε ποιον ανήκει...κι έτσι....

 ...στον κήπο τέτοια εποχή όλα τα λαχανικά έχουν πάρει τα πάνω τους....Μαρούλια,κουνουπίδια, μπρόκολα ...
 ...ρόκα,σπανάκια,πράσα και κρεμμυδάκια,άνηθος,μαϊντανός και σέλινο,λάχανα(στα τελευταία τους),ακόμη και λαχανάκια Βρυξελλών που ευδοκίμησαν για πρώτη χρονιά φέτος....Για να μην αναφέρουμε τα άγρια χόρτα με πρώτες τις παπαρούνες και τις τσουκνίδες που μας δίνουν φανταστικές χορτόπιτες....
 ...άρχισαν και οι πρώτες δουλειές για τον καλοκαιρινό λαχανόκηπο...Στήθηκε ένα μικρό θερμοκηπιάκι και μπήκαν οι πρώτοι σπόροι ντομάτας...Τώρα αρχίζει η δύσκολη περίοδος...τέρμα το ραχάτι του χειμώνα...
......και μιλώντας για δουλειά...θυμήθηκα και σας παραθέτω ένα πολύ ωραίο κείμενο από το ιστολόγιο( http://galaktokomika.blogspot.gr/2014/02/blog-post_13.html?spref=fb ) με τον τίτλο <<ΔΟΥΛΕΙΑ… ΔΟΥΛΕΙΑ..!!!>> το οποίο και προσυπογράφω ανεπιφύλακτα...

Οχι· «η δουλειά δεν έχει ντροπή»! Τουναντίον· ο τεμπέλης πρέπει να ντρέπεται…

     Από τούτη τη στήλη, προτείνουμε, στους φίλους Γονείς, να συνηθίσουν τα παιδιά τους στη δουλειά αφενός, και αφετέρου να τους μάθουν την αξία του χρήματος στα πλαίσια της εργασίας που εξασκούν…
  Έτσι, εμείς, μεγαλώσαμε, ταυτόχρονα και παράλληλα, μαθαίνοντας γράμματα και εργαζόμενοι…· εργαζόμενοι καλοκαίρια, Χριστούγεννα, Πάσχα και τ’ απογεύματα όλου του χρόνου… και, όχι, απλά, δε μετανιώσαμε και δε χάσαμε, αλλά βγήκαμε και νικητές!
  Δυστυχώς, η ξαφνική και αφύσικη πλουτοκρατία…, οδήγησε, τους Γονείς, στη νοοτροπία, του να έχουν τα παιδιά τους «μη βρέξει και μη στάξει»…. να μένουν δηλ. «μαμόθρευτα» και μόνο στην άθληση και στα σπορ να καταγίνονται, που, αυτά, αν και γυμνάζουν το σώμα, δε φέρνουν λεφτά όταν τα ‘χεις ανάγκη…·
 Πολύ μεγαλύτερο κακό είναι να βλέπεις τα παιδιά να ξελημεριάζουν σε καφετέριες και μπιλιάρδα… ή να κοιμούνται, μακαρίως,
 Οπότε, πρέπει να συνηθίσουν, τα παιδιά, και στις πνευματικές, μα, περισσότερο, στις χειρωνακτικές εργασίες…
    Άνετα και χωρίς λεφτά, στην αρχή ένα παιδί, μπορεί να εργαστεί σ’ ένα κουρείο αυτές τις δουλειές τις κάναμε, παλιά ή σ’ ένα βιβλιοπωλείο,  σ’ ένα πρατήριο καυσίμων ή σ’ ένα ξυλουργείο, σ’ ένα καφενείο ή κοντά σ’ έναν υδραυλικό ή ηλεκτρολόγο, δίπλα στον επιπλοποιό ή στον σκαλιστή επίπλων, υπαλληλάκος σ’ ένα εμπορικό κατάστημα αλλά και στο επάγγελμα του πατέρα αν αυτό έχει…· κι ακόμη ακόμη, σ’ αγροτικές δουλειές ή και σε εργαστηριακές…, πλασιέ, τεχνίτης ποδηλάτων και αυτοκινήτων, βοηθός του ζαχαροπλάστη και του φούρναρη…

Στην Αμερική και, γενικά, στο Εξωτερικό, αυτό γίνεται… Έτσι, τα παιδιά, δε φοβούνται τις δυσκολίες της ζωής, ψήνονται, και διαμορφώνουν ένα χαρακτήρα που έχει μάθει να σκέπτεται για το μέλλον του, που του είναι πιο εύκολο ν΄ ανοίξει αργότερα μια επιχείρηση…
  Εκείνα τα χρόνια τα παιδιά δούλευαν, και στη δουλειά του πατέρα αλλά και «στα ξένα, στο ξεδούλειο»… ως «παιδόπουλα» μαρμαράδων, χτιστών, μπακάληδων, εμπόρων… έκαναν θελήματα…
Τέρμα, λοιπόν, το ραχάτι και δουλειά… δουλειά… δουλειά… για όλους ξεκινώντας από παιδιά…! Τούτο το οικονομικό “κραχ” πρέπει να μας προσγείωσε…  οπότε δε θέλω αντιρρήσεις… αλλά δουλειά…
   Μία γιαγιά στο Χωριό έλεγε κάτι σοφά λόγια... "Παιδάκι μου μάθε τα παιδιά στη δουλειά να γίνουν χρήσιμα παιδιά στη κοινωνία,να τα βγάλουν πέρα στις δυσκολίες που θα έρθουν... και τη σοδειά αν δε τη πουλήσεις ρίχτει στο φούρνο να τον κάψεις για να βγάλεις ψωμί..!!"
Το γιο της αξιώθηκε και τον είδε πρόεδρο της κοινότητας μας,ένα χρήσιμο άνθρωπο για τη κοινωνία μας..!
Την άποψή μου για τη δουλειά που πρέπει να προσφέρουν τα παιδιά την έχω ήδη καταθέσει ( http://vasanakia.blogspot.gr/2012/09/blog-post.html ) και-όσος καιρός κι αν πέρασε-δεν θα άλλαζα ούτε κεραία από τα λόγια μου!!!...
...το κλείσιμο του χειμώνα και η βραδινή δουλειά δίπλα στη φωτιά γέννησε μια σειρά από σοφές,πολύχρωμες κουκουβάγιες...
...που πρέπει να πω πως είναι το αγαπημένο μου πουλί...Μου αρέσει η φωνή της έξω από το παράθυρό μου αυτή την εποχή...
...κι ας λένε γι αυτή ό,τι προλέγει το θάνατο...Φήμες χωρίς υπόσταση όπως θα φανεί σε επόμενη ανάρτηση αφιέρωμα στο χρήσιμο και μυστηριώδες πετούμενο...
...όπως σε επόμενη ανάρτηση θα σας παρουσιάσω και μια μαγευτική τέχνη,αυτή της μικρο υφαντικής...έτσι όπως την παρακολούθησα σε ένα σεμινάριο πριν λίγες ημέρες...
...κοσμήματα υφαντά πάνω σε αυτοσχέδιο αργαλειό με καρφίτσες...Πολύ μου άρεσε...
...γεμάτα χρώματα κι αυτά...σε αντιστάθμισμα του μουντού του χαρακτήρα μου...Με αυτά κι αυτά όμως πέρασε η ώρα...Ο καφές τελείωσε και οι δουλειές έμειναν-δυστυχώς-εκεί ακριβώς όπου τις άφησα...Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να ανθίζει πάντα η Άνοιξη στις ψυχές όλων μας... Καλημέρα και σήμερα...

Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014

Καλημέρα και σήμερα...

 
Καλημέρα και σήμερα,φίλοι μου...Ο καιρός περνάει γρήγορα για εμάς που έχουμε πολλές υποχρεώσεις και-παρόλο που η βροχή και η υγρασία με κρατάει μέσα στο σπίτι-δεν απολείπουν οι δουλειές...Το νερό που έπεσε-λιγοστό βέβαια για την εποχή αλλά από το τίποτα!!!-έκανε τα αγριόχορτα να μεγαλώσουν και τον κήπο να χρειάζεται άμεσα ξεβοτάνισμα...Με την πρώτη ηλιόλουστη ημέρα είμαι σε ετοιμότητα...
 Έβαλα και την πρώτη κλωσσομηχανή για το νέο χρόνο...
 (πάνω στην οποία πήδηξε σήμερα η γάτα και έριξε ένα μπουκάλι άδειο,που έπεσε πάνω σε μια νταμιζάνα γυάλινη γεμάτη κρασί,που έσπασε και χύθηκε το κρασί,που κύλισε πάνω στο τραπέζι και περιέλουσε την πρίζα από όπου έπαιρνε ρεύμα η κλωσσομηχανή...κι έμειναν τα αυγά κάμποση ώρα χωρίς ζέστη και που Κύριος είδε αν θα βγάλουν πουλάκια και επίσης μόνο ο Κύριος ξέρει που βρίσκεται η γάτα τώρα αφού ξέρει να διαβάζει διαθέσεις και ξέρει πως δεν τη συμφέρει να εμφανιστεί πριν περάσουν λίγες μέρες!!!)...Έτσι περιμένουμε εναγωνίως τα καινούρια κοτοπουλάκια(θεού θέλοντος και...ηλεκτρικού ρεύματος επιτρέποντος!!!!...
Μέχρι τότε όμως χαίρομαι τη θαλπωρή του σπιτιού που τα πρωινά φαντάζει σαν όαση ησυχίας αφού τα παιδάκια μου λείπουν στο σχολείο...Είναι ελάχιστος ο ελεύθερος χρόνος που διαθέτω μετά το συμμάζεμα και το μαγείρεμα και το πλύσιμο και το σιδέρωμα ..και...και...αλλά αρκετός για να γεμίσει ενέργεια την ψυχή μου και να γλυτώσω τα τρεχάματα στους ψυχολόγους!!!
Μέσα σε αυτά τα πρωινά...τα γεμάτα από φως και μυρωδιές ανοιξιάτικες(άνθισαν νωρίς φέτος τα ίτσια και γέμισαν την αυλή και τα ανθοδοχεία μας)...
...πλέκω και υφαίνω και μαγειρεύω...ασχολίες που αγαπώ και που μόνο αυτή την εποχή μπορώ να απολαύσω(περιμένω με ανυπομονησία και το χιόνι ώστε να μη μπορώ να ξεμυτίσω καθόλου)...Έτσι έφτιαξα ένα ακόμη καλάθι από κουρέλια...
 ...που το βρήκα πραγματικά πολύ βολικό...
 ...αφού έχει μεγάλη χωρητικότητα...μπορείτε να το κάνετε και με μεγαλύτερη διάμετρο όπως και όσο ψηλό ή χαμηλό θέλετε...Σκοπεύω να φτιάξω κι άλλα ώστε να τακτοποιήσω τα κουβαράκια μου...
...τώρα έβαλα επιτέλους και καινούργιο στημόνι στον αργαλειό-πλαίσιο(δεν ξέρω αν σας συμβαίνει αλλά με αναπαύουν τόσο πολύ όλα αυτά,που τρέχω από το ένα στο άλλο σαν καρτούν... και θέλω η μέρα να κρατάει 45 ώρες ώστε να τα προλάβω όλα.Απορώ όταν ακούω ανθρώπους να βαριούνται... έχει τόσες ομορφιές η ζωή......)...
...έβγαλα τα χτένια...
..και τα νήματά μου(αν κάποιος ξέρει που μπορώ να βρω αυτά τα υπέροχα μάλλινα τα βαμμένα με φυτικές βαφές που έπαιρνα κάποτε από την οδό Αθηνάς...σας παρακαλώ να μου αφήσει μήνυμα)...
...και άρχισα ένα υφαντό ώστε να τελειώσω επιτέλους και την ανάρτηση με τα υφασματοποιήματα...
...παράλληλα ξεκίνησα μια κουβέρτα που προορίζεται για τον καναπέ του καθιστικού...
 κομμάτι κομμάτι φτιάχνω-όποτε κουράζομαι από τα άλλα-,γιατί ξέρω το σχέδιο και πλέκω σχεδόν μηχανικά....
...και σα να μη μου έφταναν αυτά άρχισα και κάποια μικρά εργόχειρα με το βελονάκι που μου φάνηκαν πολύ χαριτωμένα...Τις υπέροχες κουκουβάγιες από το ιστολόγιο(http://bunnymummy-jacquie.blogspot.co.uk/2013/01/easy-crochet-owl-tutorial.html)
Πάνω στη βελανιδιά κάθεται μια κουκουβάγια
Έχει μάτια γουρλωτά και φωνάζει δυνατά...
Κουκουβά, κουκουβά, Κουκουβά, βα βα βα βαα.
Στης νυχτιάς τη σιγαλιά κάποιοι γρύλοι τραγουδάνε
μα η κυρα Κουκουβά τους φωνάζει δυνατά...
Κουκουβά, κουκουβά, Κουκουβά, βα βα βα βαα
 
...και τα πουλάκια από το ιστολόγιο( file:///C:/Users/user/Desktop/Attic24%20%20Birdie%20Decoration.htm ) ...

...και τα "καπελάκια"των βάζων που βρήκα στο ιστολόγιο (http://www.lemondedesucrette.com/2012/01/04/sweet-pot-covers-a-written-and-a-graphic-pattern/ )...

...αλλά που να έβαζα τα πολύ χαριτωμένα αυτά καπελάκια;;Έφτιαξα κι εγώ λοιπόν μια μαρμελάδα κάπως ιδιαίτερη-εξαιτίας μιας ελαφράς πικράδας που σου αφήνει στο στόμα-αλλά αρωματικής και εύγευστης...μια μαρμελάδα νεράντζι...τα νεράντζια μου τα χάρισε η γειτόνισσά μου,η Έφη...και ήταν λαχταριστά και μυρωδάτα...
...τα έκοψα στα τέσσερα ...
...τα έβαλα μία εβδομάδα στο ψυγείο και κατόπιν έβγαλα τα κουκούτσια,τα πολτοποίησα,
πρόσθεσα τη ζάχαρη,τη σιγόβρασα  και... έγινε καταπληκτική....
Τη συνταγή μπορείτε να τη βρείτε στο ιστολόγιο!( http://www.sintagespareas.gr/sintages/marmelada-nerantzi.html )...
...και συνεχίζω απτόητη...παρόλη την περιρρέουσα ατμόσφαιρα...να βλέπω τα πράγματα και τις καταστάσεις από την καλή τους πλευρά...γεμάτες χρώμα και ελπίδα...γιατί πιστεύω πως όλα στη ζωή είναι θέμα οπτικής γωνίας....Με αυτά κι αυτά σας αφήνω(έχω βρει ένα καταπληκτικό πλεκτό κουνελάκι και ανυπομονώ να το φτιάξω) και σας εύχομαι καλημέρα και σήμερα!!!